Informujemy, że na tej stronie stosujemy pliki cookies (tzw. ciasteczka). Korzystając ze strony wyrażają Państwo zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
Jeśli chcą Państwo zmienić tę opcję, należy zmienić ustawienia przeglądarki dotyczące przechowywania i uzyskiwania dostępu do plików cookies w Państwa komputerze. Rozumiem komunikat.

Kliknij tu aby zamknąć powiadomienie.

ARCHIWUM DZIAŁU: Kultura

Wernisaż wystawy „Zagubione w czasie”

dodane 22.04.2015
[Sosnowiec] Sosnowieckie Centrum Sztuki Zamek Sielecki zaprasza na wernisaż wystawy Krzysztofa Kiwerskiego pt.:. „Zagubione w czasie”. Zostaną na niej zaprezentowane obrazy pochodzące z pięciu cykli malarskich : Vermeer in New York (2013), Gadu gadu (2011), Mędrcy (2008/2012), W drodze (2004) oraz Zaćmienia (2003). Kuratorem wystawy, która zostanie otwarta w piątek 24 kwietnia o godz. 18.00, jest Adriana Zimnowoda. W trakcie prezentowania ekspozycji, która potrwa do 7 czerwca br., wyemitowanych zostanie sześć, wybranych z licznej filmografii Krzysztofa Kiwerskiego, filmów animowanych: The Rolling Stones (2013), Świadek (2008), Przejście Żydów przez Morze Czerwone (2007), Level (2005), Opcja zerowa (1983) oraz Ryszard III (1977). Krzysztof Kiwerski urodził się w 1948 w Poznaniu. Studia na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 1973 zatrudniony na ASP w Krakowie, obecnie jako profesor. Uprawia malarstwo, rysunek, grafikę komputerową i motion graphics. Zrealizował 38 filmów animowanych, w tym cztery pełnometrażowe. Brał udział w ponad 100 wystawach  m.in. w Polsce, Niemczech, Francji, Szwajcarii, Belgii, Danii, Szwecji, Japonii, Turcji, Grecji, Jugosławii, Austrii, w tym w 50 wystawach indywidualnych. Uczestniczył w licznych festiwalach filmowych m.in. w Poznaniu, Krakowie, Oberhausen, Annecy, Cannes, Huesca, Tours, Chicago, New York. Za filmy otrzymał  ponad 25 nagród. Twórczość malarska Kiwerskiego została wyróżniona wieloma nagrodami: II nagroda na VII Festiwalu Współczesnego Malarstwa Polskiego w Szczecinie, Brązowy i Srebrny Medal na ogólnopolskich wystawach malarstwa Bielska Jesień, Grand Prix na ogólnopolskiej wystawie Spotkania Krakowskie, medal St. Wyspiańskiego na Salonie Malarstwa Krakowskiego, nagroda regulaminowa na V Biennale Grafiki w Sapporo, Grand Prix na V  Międzynarodowym Triennale Sztuki Sacrum, Grand Prix na Salonie 100-lecia ZPAP. Artysta został odznaczony Srebnym Medalem Gloria Artis. Prace Krzysztofa Kiwerskiego znajdują się w zbiorach: Muzeum Narodowego w Krakowie, Warszawie, Poznaniu i Szczecinie, Muzeum Miasta Łodzi, Ministerstwa Kultury i Sztuki, Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Miasta Krakowa, Galerii BWA Kraków, Białystok oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.   (s)

Wystawa obrazów i ceramiki Miry Leonhard

dodane 22.04.2015
[Będzin] W Pałacu Mieroszewskich prezentowana jest nowa  wystawa czasowa „Vita brevis ars longa. Wystawa obrazów i ceramiki Miry Leonhard.” Ekspozycja prezentowana w Pałacu Mieroszewskich jest  szóstą wystawą indywidualną artystki, a zarazem pierwszą, w której oprócz obrazów zagościła ceramika artystyczna. Można ją zwiedzać do 10 maja. Mira Leonhard mieszka, pracuje w Dąbrowie Górniczej i jest rodowitą Zagłębianką. Pierwsze kroki malarskie artystka stawiała w pracowni Dąbrowskiego Pałacu Kultury przy klubie „Krąg”, gdzie pod okiem malarki Edyty Sobieraj zdobywała umiejętności. Następnie uczęszczała do pracowni, w której pobierała nauki od Romualda Korusa. W ostatnich latach swój warsztat szlifowała pod okiem Piotra Naliwajki. Następnie w pracowni Grupy Plastycznej „Relacje” przy Miejskim Klubie im. Jana Kiepury w Sosnowcu uczyła się pod twórczym kierownictwem wszechstronnego artysty Czesława Gałużnego. Od wielu lat Mira Leonhard uczestniczy w plenerach malarskich dla artystów profesjonalnych oraz w warsztatach pod patronatem Polskiego Komitetu Międzynarodowego Stowarzyszenia Wychowania Przez Sztukę. Brała też udział w kilkudziesięciu ogólnopolskich i międzynarodowych wystawach malarstwa sztalugowego, co przyniosło jej kilkukrotnie wyróżnienia oraz dwie nagrody w konkursach dla malarzy nieprofesjonalnych. – Wyeksponowane na wystawie obrazy przedstawiają portrety i akty kobiet, ale można odnieść wrażenie, że głównym bohaterem niektórych prac malarskich są zabiegi kolorystyczne. Potwierdzają to portrety składające się z barwnych plam lub zamaszystych kolorowych pociągnięć pędzla. Być może, w niektórych obrazach wizerunek kobiety jest tylko pretekstem do łączenia różnych barw? A może są to piękne eksperymenty z kolorem, bardzo intrygujące  – zaznacza Małgorzata Hałasik, kurator wystawy. – Pod pewnym względem malarkę można „posądzić o impresjonistyczne zapatrzenie”, ponieważ na ekspozycji zobaczymy portrety kobiet potraktowane schematycznie, natomiast kolor jest autonomicznym składnikiem tych obrazów. Po prostu nie ważne jest, co artystka namalowała, tylko jak… to namalowała! Na szczególną uwagę zasługują obrazy, w których błękit wody dopełniony jest żółcią, zielenią, odcieniami fioletów i różu - ten zabieg kolorystyczny zrobi na każdym widzu pozytywne wrażenie estetyczne.  Myślę, że namalowane tematy wzbudzały w artystce emocje i przekazane w dziele są już pięknem odczutym – uważa Małgorzata Hałasik. Małgorzata Hałasik.  – Należy też podkreślić, że w wielu portretach dopatrujemy się stanów psychicznych duszy. Na obliczach kobiet maluje się smutek, nostalgia, namiętność, zagubienie, rozgoryczenie, obawy, a nawet strach. Właśnie o tych uczuciach dowiadujemy się nie tylko z grymasu twarzy, czy też ułożenia rąk. W tych pracach podstawowym nośnikiem treści emocjonalnych jest kolor. Czasami jest to szarość smutku, a czasami dynamicznie zmieniające się barwy szczęścia – zauważa.   Na wystawie znajduje się także ceramika artystyczna. Malarka o swych dziełach z gliny wypowiada się z ogromną pasją oraz uwielbieniem. – Ogień, który niszczy, jest w ceramice narzędziem stwarzania, utrwala formy powołane do życia za pomocą, jego antytezy – wody. Glina wywodzi się z głębi ziemi jest materiałem pierwotnym, naturalnym i dopiero poddana ingerencji człowieka zmienia swą postać i pozwala zapisać w miarę trwale ślad naszej myśli, dotyk ręki, efekt – twierdzi Mira Leonhard. (s) foto: Bartosz Gawlik

Kolejny sukces spektaklu „Koń, kobieta i kanarek”

dodane 17.04.2015
[Region, Sosnowiec] Spektakl Teatru Zagłębia „Koń, kobieta i kanarek” Tomasza Śpiewaka w reżyserii Remigiusza Brzyka został zakwalifikowany do 10. edycji Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych R@Port. Sosnowiecka realizacja została zaproszona jako jedna z sześciu spośród 80 polskich przedstawień. Wyboru dokonał Jacek Sieradzki, dyrektor programowy festiwalu, redaktor naczelny czasopisma „Dialog”. „Koń, kobieta i kanarek” jest jedyną śląską realizacją zakwalifikowaną do udziału w festiwalu. W marcu spektakl był prezentowany na 35. Warszawskich Spotkaniach Teatralnych, a w kwietniu TVP Kultura transmitowała go na żywo w ramach Telewizyjnego Festiwalu Teatrów Polski. Za realizację przedstawienia Remigiusz Brzyk zdobył Nagrodę Główną, Laur Konrada na XVI Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej Interpretacje. Podczas R@Portu spektakl ma szansę zdobyć Nagrodę Główną Festiwalu. Na scenie Teatru Miejskiego w Gdyni zostanie zaprezentowany 20 maja o godz. 19:00.   Autor „Konia, kobiety i kanarka”, Tomasz Śpiewak, jest dramaturgiem i tłumaczem, absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytetu Jana Gutenberga w Moguncji i Columbia University w Nowym Jorku. Współpracował m.in. z Remigiuszem Brzykiem, Łukaszem Kosem, Wojciechem Klemmem, Michałem Borczuchem i Natalią Korczakowską. W 2013 roku jego sztuka „Harce młodzieży polskiej” została zakwalifikowana do półfinału VI Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej.   – Słowo „raport” wpisane do tytułu Festiwalu zobowiązuje. Chciałbym, żeby nasz afisz odzwierciedlał, na ile się da miarodajnie, to, co interesującego narodziło się na obszarze dramatu w roku 2014. Oczywiście niepodobna myśleć o wyczerpaniu tematu. Ale można, sądzę, myśleć o pokazaniu polskiej dramaturgii współczesnej na scenach w całej jej różnorodności, wielonurtowości i, by tak rzec, wielokonwencjonalności – zapowiada Sieradzki na stronie internetowej R@Portu.   Do udziału w festiwalu zakwalifikowały się również „Obwód głowy” Zbigniewa Brzozy i Wojtka Zrałka-Kossakowskiego, w reżyserii tego pierwszego (Teatr Nowy, Poznań); „Nie-Boska komedia” Pawła Demirskiego, w reż. Moniki Strzępki (Stary Teatr, Kraków); „Narodziny Fryderyka Demuth” Macieja Wojtyszki, w jego reżyserii (Teatr im. Słowackiego, Kraków), „Tata” Artura Pałygi, w reż. Małgorzaty Bogajewskiej (Teatr Bagatela, Kraków) oraz „Broniewski” Radosława Paczochy, w reż. Adama Orzechowskiego (Teatr Wybrzeże, Gdańsk).   (s)   foto: Maciej Stobierski

Wystawa „Ścieżki pamięci…Pozostały tylko kamienie”

dodane 17.04.2015
[Będzin] W Podziemiach Będzińskich można zwiedzać nową wystawę czasową pt. „Ścieżki pamięci…Pozostały tylko kamienie”, upamiętniającą przypadający na 15 kwietnia Dzień „Pamięci” Holokaustu i Aktów Odwagi. Wystawie będzie towarzyszyła prelekcja wraz z prezentacją multimedialną pt. „Tradycje pogrzebowe w judaizmie. Cmentarze żydowskie w Zagłębiu”, która zostanie zaprezentowana w Pałacu Mieroszewskich w niedzielę 19 kwietnia o godzinie 12.00. Wstęp wolny.   Ekspozycja jest efektem realizacji projektu, którego celem było udokumentowanie śladów społeczności żydowskiej na terenie województwa łódzkiego. Autorzy prezentowanych fotografii – Andrzej Białkowski z Ośrodka Regionalnego Łódzkiego Domu Kultury oraz Piotr Wypych z Zespołu Nadpilicznych Parków Krajobrazowych z siedzibą w Moszczenicy – utrwalili stan zachowania kilkunastu cmentarzy żydowskich a ich badania terenowe doprowadziły do powstania rejestru prawie 50 miejsc pochówku.   Obecność Żydów na terenie naszego kraju udokumentowana jest od czasów średniowiecza a tym samym jest to najstarsza mniejszość etniczna na ziemiach polskich. Przez szereg stuleci żyli oni w izolacji, do której przyczyniała się zarówno ortodoksyjna religia, jaką jest judaizm oraz „niezrozumiałe” języki – hebrajski i jidysz (powstały na bazie języka niemieckiego), którymi się posługiwali. Stopniowa asymilacja kulturowa została zapoczątkowana dopiero w XIX wieku i trwała aż do 1939 roku. Okupacja niemiecka spowodowała zagładę ludności żydowskiej i zniszczenie większości materialnych obiektów ich kultury. Znaczna część synagog została zburzona. A inne były wielokrotnie przebudowywane. W związku z tym straciły swoje charakterystyczne cechy i pierwotny charakter. Pozostałe do dziś relikty nekropolii są cennym zabytkiem świadczącym o wielonarodowej i wielokulturowej historii Polski, są również fragmentem nieistniejącego już świata, który jeszcze do niedawna wtopiony był w polski krajobraz.   Żydzi posiadają wiele określeń na oznaczenie cmentarza: beit kwarot (dom grobów), dom życia (beit chaim), dom uroczystego zgromadzenia wszystkich żyjących (beit moed lechom chaj) lub dom wieczności (beit olam). W użyciu są też nazwy: „dobre miejsce” i „żydowski ogród”. Określenia „kirkut” i „kirchol”, które są zniekształceniami niemieckiego słowa „Kirchhof”, nie są używane przez Żydów. Teren właściwego cmentarza często poprzedzony był częścią przed cmentarną. Znajdowała się tu mykwa i dom przedpogrzebowy zwany domem oczyszczenia a na większych cmentarzach budowano synagogi.   Obrzędy pogrzebowe nie były skomplikowane, a przygotowaniem i pogrzebem zajmowało się specjalnie w tym celu powołane bractwo Chewra Kadisza. Po śmierci ciało poddawano rytualnemu obmyciu a następnie ubierano w prostą, białą szatę z lnu, mężczyznom zakładano tałes z obciętymi frędzlami. Zmarli nie mogli mieć przy sobie jakichkolwiek przedmiotów codziennego użytku. Pogrzeb odbywał się w dniu śmierci albo najpóźniej w dniu następnym. Zwłoki składano bezpośrednio w ziemi, później w prostych, skromnych trumnach w pozycji leżącej. Według tradycji zwłoki chowano twarzą w kierunku Jerozolimy na linii wschód – zachód, w nogach zmarłego ustawiano pomnik, na którym po stronie wschodniej umieszczano epitafium w języku hebrajskim.   Kształty pomników zmieniały się, aż wykształciła się forma popularnej do dziś macewy (po hebrajsku nagrobek) będącej pionowo stojącą płytą zakończoną linią prostą, trójkątem lub półkolem. Macewy wykonane były najczęściej z piaskowca, rzadziej z innych rodzajów skał. Nawiązując swym wyglądem do kształtu bramy macewa miała symbolizować przejście z życia ziemskiego do życia wiecznego. Po roku od śmierci, wg kalendarza żydowskiego, rodzina mogła ustawić na grobie kamienną macewę. Żydowskie nagrobki najczęściej składały się z trzech części: cokołu niewielkich rozmiarów, części środkowej poświęconej na inskrypcję i reliefu, na którym – w formie symbolicznej płaskorzeźby – przedstawiano osobę zmarłą, jej zasługi, zawód, imię, cechy charakteru, funkcję w społeczności.   (s)   foto: Bartosz Gawlik

X Jubileuszowa Gala Zagłębiowskiej Nagrody „Humanitas”

dodane 16.04.2015
[Region, Sosnowiec] Wyższa Szkoła Humanitas w Sosnowcu, już po raz dziesiąty, występuje z inicjatywą przyznania osobom i instytucjom zasłużonym dla Zagłębia Dąbrowskiego dorocznego, regionalnego wyróżnienia - Zagłębiowskiej Nagrody „Humanitas”. Ma ona za zadanie umacniać tożsamość Zagłębia Dąbrowskiego, promować regionalne osiągnięcia kulturalne, naukowe i gospodarcze oraz integrować mieszkańców wokół lokalnych wartości. Wysoka Kapituła uhonoruje osoby i instytucje wybitnie zasłużone dla życia społecznego regionu, kształtujące wartościowy wizerunek Zagłębia Dąbrowskiego. Nagroda „Humanitas” ma dwojaki charakter: honorowy oraz promocyjny. Nagrodę Honorową Wysoka Kapituła przyznaje najwybitniejszym, uznanym osobistościom zagłębiowskiego życia naukowego, kulturalnego, gospodarczego, które swoimi osiągnięciami w sposób znaczący przyczyniły się do promowania Zagłębia i umacniania wartości regionalnych. Nagrodę Promocyjną otrzymują instytucje oraz organizacje pozarządowe (fundacje, stowarzyszenia) realizujące projekty zorientowane na promocję Zagłębia Dąbrowskiego, jego osiągnięć, wspieranie lokalnego życia kulturalnego, naukowego, tworzenie fundamentów społeczeństwa obywatelskiego w skali lokalnej i regionalnej. Wyróżnienia promocyjne mają charakter nagrody pieniężnej. Ich celem jest wspieranie rozwoju różnych nurtów lokalnej aktywności. W pierwszej edycji konkursu Nagrodę „Humanitas” w kategorii honorowej otrzymał prof. Jacek Wódz, a Nagrodę Promocyjną Agencja Rozwoju Lokalnego w Sosnowcu. W drugiej edycji Nagrodę Honorową otrzymał prof. Włodzimierz Wójcik, natomiast Nagrodę Promocyjną Teatr Dzieci Zagłębia im. Jana Dormana. W trakcie trzeciej edycji Wysoka Kapituła nagrodziła prof. Jacka Janię, który otrzymał Nagrodę Honorową, a Nagrodę Promocyjną przyznano Miejskiej Bibliotece Publicznej im. G. Daniłowskiego w Sosnowcu. Laureatami czwartej edycji konkursu zostali: prof. Maria Pulinowa, która otrzymała Nagrodę Honorową oraz Teatr Zagłębia w Sosnowcu, który został uhonorowany Nagrodą Promocyjną. W 2010 roku Nagrodę Promocyjną otrzymał Pałac Kultury Zagłębia, a Nagroda Honorowa trafiła do ks. dr. Pawła Sobierajskiego. W roku 2011, w trakcie szóstej gali, Nagrodę Promocyjną przyznano Zespołowi Szkół Specjalnych nr 4 w Sosnowcu, natomiast Nagrodę Honorową otrzymał Jacek Cygan. W trakcie gali w 2012 roku nagroda została przyznana Fundacji im. Jana Kiepury - w kategorii Nagrody Promocyjnej - oraz doc. dr. Adamowi Jaroszowi w Kategorii Honorowej. Fundacja Brama Cukermana oraz prof. Zbigniew Białas otrzymali nagrody w 2013 roku. W roku ubiegłym Nagroda Honorowa została przyznana profesorom: Czesławowi Kupisiewiczowi oraz Dariuszowi Rottowi, natomiast Nagroda Promocyjna trafiła do Młodzieżowego Ośrodka Pracy Twórczej w Dąbrowie Górniczej. Laureatów wyróżnienia w kategorii honorowej i promocyjnej wyłania Wysoka Kapituła złożona z przedstawicieli samorządu województwa, samorządów gmin i powiatów Zagłębia, Wyższej Szkoły Humanitas w Sosnowcu oraz innych instytucji naukowych regionu. W ubiegłym roku zaproszenie do udziału w pracach kapituły przyjęli m.in.: wojewoda śląski Piotr Litwa, marszałek województwa śląskiego Mirosław Sekuła, prezydent Sosnowca Kazimierz Górski, prezydent Będzina Łukasz Komoniewski, prezydent Dąbrowy Górniczej Zbigniew Podraza, burmistrz Czeladzi Teresa Kosmala, starosta powiatu będzińskiego Krzysztof Malczewski, dyrektor Teatru Dzieci Zagłębia Dariusz Wiktorowicz, dyrektor Teatru Zagłębia Zbigniew Leraczyk, dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Sosnowcu Elwira Kabat-Georgijewa, dyrektor Zespołu Szkół Specjalnych nr 4 w Sosnowcu Iwona Durek-Sypek, a także wybitni naukowcy z regionu, m.in., prof. Maria Pulinowa, prof. Paweł Majerski z Uniwersytetu Śląskiego oraz prof. Dariusz Rott, prof. Marian Gierula i prof. Zygmunt Woźniczka z Wyższej Szkoły Humanitas w Sosnowcu. Kogo uhonorować tegorocznym laurem, Kapituła zadecyduje na posiedzeniu 6 maja br. Zachęcamy do przesyłania kandydatur do tegorocznej edycji. Na zgłoszenia w kategoriach: honorowej i promocyjnej czekamy do 30 kwietnia br. Dokumenty należy przesłać na formularzu pocztą tradycyjną na adres: Wyższa Szkoła Humanitas, ul. Kilińskiego 43, 41-200 Sosnowiec (z dopiskiem: Zagłębiowska Nagroda „Humanitas”) lub e-mailowo na adres: piotr.celej@humanitas.edu.pl. Uroczysta gala wręczenia Nagród „Humanitas” odbędzie się 2 czerwca br. o godz. 17.30 w auli WSH przy ul. Kilińskiego 43 w Sosnowcu (wstęp wolny). Laureaci otrzymają pamiątkowe medale oraz nagrody z rąk przewodniczącego Kapituły, dr hab. Michała Kaczmarczyka, prof. WSH, rektora Wyższej Szkoły Humanitas. W części artystycznej gali, którą współorganizuje Fundacja Humanitas, wystąpi Andrzej Grabowski, polski aktor filmowy, teatralny, kabaretowy i telewizyjny, stand-uper oraz wokalista. Koncert jest współfinansowany ze środków gminy Sosnowiec oraz gminy Czeladź. Piotr Celej

„Wakacje z duchami” na deskach Teatru Zagłębia

dodane 16.04.2015
[Region, Sosnowiec] Wszystkich tropicieli przygód, skarbów i duchów Teatr Zagłębia zaprasza na sceniczną inscenizację kultowej powieści Adama Bahdaja „Wakacje z duchami”. Premiera już 25 kwietnia. Zapowiada się bardzo dynamiczny i plastyczny spektakl, pełen ruchu i muzyki. A przede wszystkim będzie dużo dobrej zabawy dla każdego, kto chciałby odkryć w sobie detektywistyczny zmysł.   Paragon, Mandżaro i Perełka spędzają wakacje w mieszkaniu ciotki na wielkim blokowisku. Pobyt zapowiada się kompletnie nieciekawie, za oknem szaro i buro, pada deszcz i wieje nudą. Jedyną atrakcją jest kot Hator, który, jak to kot, chadza własnymi drogami. Gdy gubi się po raz kolejny, chłopcy na przekór nudzie zakładają agencję detektywistyczną. Na położonym w pobliżu mieszkania ciotki starym zamku właśnie rozpoczęła się przebudowa. I pojawił się wymachujący toporem duch! Mało tego, w okolicy zaczęło kręcić się sporo podejrzanych typów… Agencja detektywistyczna od tej pory będzie miała pełne ręce roboty!   Bilety na spektakl już można zarezerwować lub dokonać ich zakupu w kasie Teatru Zagłębia przy ul. Teatralnej 4, kóra będzie dostępna we wtorek i środę w godz. 12.00–17.00, w czwartek i piątek w godz. 12.00–19.00, natomiast w sobotę i niedzielę w godz. 16.00–19.00, tel.: 32 266 87 66. Bilety można również zakupić online na stronie: www.teatrzaglebia.pl. Adam Bahdaj „Wakacje z duchami” Adaptacja i dramaturgia: Piotr Rowicki Reżyseria: Jerzy Jan Połoński Scenografia: Marika Wojciechowska Muzyka: Joanna Piwowar-Antosiewicz Choreografia: Jarosław Staniek Multimedia: Dawid Kozłowski Video: Aleksandra Fudala, Kamil Niesłony   Obsada: Agnieszka Bieńkowska Edyta Ostojak Michał Bałaga Aleksander Blitek Kamil Bochniak Przemysław Kania Krzysztof Korzeniowski Grzegorz Kwas Tomasz Muszyński Andrzej Śleziak Piotr Zawadzki (s)

TEATROTEKA w Teatrze Zagłębia: „CUKIER STANIK”

dodane 10.04.2015
[Sosnowiec] W drugiej odsłonie Teatroteki – projektu, w ramach którego zrealizowano ekranizacje teatralne wybranych sztuk młodej polskiej dramaturgii – Teatr Zagłębia zaprezentuje projekcję spektaklu „Cukier Stanik” Zyty Rudzkiej w reżyserii Agaty Puszcz. Już teraz warto zarezerwować sobie wieczór w środę, 29 kwietnia, by zobaczyć przedstawienie, którego emisja rozpocznie się o godz. 19:30.   Zabawna, ciepła i nostalgiczna opowieść o ludziach, którzy rzucają wyzwanie światu taniej tandety. Tytułowy „Cukier Stanik" to nazwa rodzinnej pracowni gorseciarskiej. Do jej właściciela po ręcznie szyte staniki przez wiele lat przychodziły w PRL zarówno żony towarzyszy, jak i gwiazdy estrady. Ale dziś w warsztacie klientek brak. Wszystkie wolą tanie, choć tandetne wyroby chińskie. Starzejący się mistrz krawiecki i jego siostra, właściciele pracowni gorseciarskiej „Cukier Stanik”, podejmują walkę z konkurencją chińskich biustonoszy, a wokół nich powoli tworzy się wspólnota ludzi, dla których z różnych powodów ważny jest rzemieślniczy kunszt oraz starannie wykonana praca. Coś, co dziś wydaje się już przeżytkiem.   – Przed spektaklem, o godzinie 19:00, zapraszamy do udziału w warsztatach brafittingu: „Jak prawidłowo dopasować biustonosz”. To nietypowe, stanikowe spotkanie w Teatrze poprowadzi doświadczona brafitterka, właścicielka Brafittingowego Salonu z Bielizną MiG w Katowicach, Monika Niemiec – informuje Ewa Koralewska z „Teatru Zagłębia” Obsada: Krzysztof Stroiński - Dawid Cukier Maria Maj – Mira Agnieszka Pawełkiewicz – Ślepa Piotr Głowacki - Uliczny Agnieszka Podsiadlik - Baba Kapo Hai Nam Bui Ngoc - Chiński harmonista Ewa Bonecka – Miss Filip Tłokiński – Uchodźca   Autorka tekstu: Zyta Rudzka Reżyseria: Agata Puszcz Scenografia: Paulina Czernek-Banecka Kostiumy: Aleksandra Staszko Muzyka: Marcin Macuk Kierownictwo produkcji: Paweł Mantorski Dźwięk: Michał Robaczewski, Tomasz Wieczorek Montaż: Maciej Szydłowski Redaktor prowadzący: Krzysztof Domagalik Opieka artystyczna: Maciej Wojtyszko Zdjęcia: Arek Tomiak P.S.C. Producent: Włodzimierz Niderhaus Czas trwania pokazu: 52 min.   (s)

Przegląd filmowy „Echa Katynia”

dodane 09.04.2015
Wróć

Alert

 

Jesteś świadkiem ważnego wydarzenia?
Urzędnicza bezmyślność dobrowadza Cię do szału?
Wiesz o czymś, co może zainteresować media?

 

Napisz do "Wiadomości Zagłębia": redakcja@wiadomoscizaglebia.pl

KONKURSY

 

PRACA

 

 

 

 

Adres redakcji:

"Wiadomości Zagłębia"
ul. Kilińskiego 43

41-200 Sosnowiec

e-mail: redakcja@wiadomoscizaglebia.pl