Informujemy, że na tej stronie stosujemy pliki cookies (tzw. ciasteczka). Korzystając ze strony wyrażają Państwo zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
Jeśli chcą Państwo zmienić tę opcję, należy zmienić ustawienia przeglądarki dotyczące przechowywania i uzyskiwania dostępu do plików cookies w Państwa komputerze. Rozumiem komunikat.

Kliknij tu aby zamknąć powiadomienie.

Kultura

dodane 04.07.2017

„Eurydyka – Pieta”. Pierwsza w Polsce wystawa Brachy L. Ettinger

[Region]

Na pierwszą w Polsce indywidualną i przekrojową wystawę uznanej w świecie artystki Brachy L. Ettinger zapraszają od 7 lipca Muzeum Śląskie oraz Uniwersytet Śląski. Artystka jest przedstawicielką tzw. drugiego pokolenia, córką ocalałych z Holocaustu polskich Żydów. Uważana jest obecnie za jedną z wiodących postaci Nowego Malarstwa Europejskiego.

Na ekspozycji „Eurydyka – Pieta”, prezentowane będą prace z ostatnich trzech dekad jej twórczości nawiązujące do motywu straty i miłości w kontekście okrucieństw wojny i pamięci o tragedii Holocaustu. Wernisaż wystawy odbędzie się w piątek, 7 lipca o godz. 19.00 w starej siedzibie Muzeum Śląskiego przy ul. W. Korfantego 3.

Bracha Lichtenberg Ettinger (ur. 1948 w Tel Awiwie), to artystka interdyscyplinarna, teoretyczka kultury, wykładowczyni European Graduate School oraz praktykująca psychoanalityczka. Obecnie dzieli swój czas pomiędzy Tel Awiw i Paryż, gdzie mieszka i pracuje. Ettinger podejmuje w swojej twórczości tematykę traumatycznej historii, zbiorowej i indywidualnej pamięci oraz ich przetwarzania w kontekście abstrakcji i figuratywności. Jednocześnie w środowisku akademickim uznana jest za jedną z głównych teoretyczek współczesnej psychoanalizy lacanowskiej i różnicy płciowej. Jej myśl, związana z zagadnieniami podmiotowości, kobiecości, nieświadomości, pamięci i traumy, pojawia się jako narzędzie analizy we współczesnej krytyce literackiej i filmowej,  teorii kultury, historii sztuki oraz w badaniach na przecięciu etyki i estetyki. Jest autorką licznych artykułów naukowych, których część została zebrana m.in. w monografiach „Matrix. Halal(a) – Lapsus. Notes on Painting” 1985–1992 (MoMA, Oxford 1993), “The Matrixial Borderspace “ (University of Minnesota Press 2006) oraz “And My Heart Wound-Space” (University of Leeds Press 2015).

 

Dzieła artystki pokazywane były w takich instytucjach jak Centrum Pompidou w Paryżu, Muzeum KIASMA w Helsinkach, ICA w Bostonie, National Museum for Women in the Arts w Waszyntonie, Whitechapel w  Londynie, Art Gallery of New South Wales w Sydney, Villa Medici w Rzymie, Stedelijk Museum w Amsterdamie oraz Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Najważniejsze wystawy indywidualne to m.in. „And My Heart, Wound-Space Within Me. Eurydice – Medusa” podczas XIV Biennale w Stambule (2015), a także wystawy w Musée des Beaux-Arts w Angers, Casco w Utrechcie, Fundació Antoni Tàpies w Barcelonie, Muzeum Zygmunta Freuda w Londynie, BOZAR – Palais des Beaux-Arts w Brukseli, Muzeum Izraelskim w Jerozolimie, Musée des Beaux-Arts w Calais, MoMA w Oksfordzie, Le Nouveau Musée w Villeurbanne, Museum of Art w Pori oraz The Drawing Center w Nowym Jorku.

Obrazom olejnym prezentowanym na wystawie „Eurydyka – Pieta”, nad którymi praca trwa niejednokrotnie przez wiele lat, będą towarzyszyć rysunki z całego okresu twórczości, a także trzy instalacje wideo. Ważnym elementem są również notesy ukazujące zalążki procesu twórczego i myśli teoretycznej Brachy L. Ettinger, dokumentujące także jej pracę psychoanalityczną.

Twórczość Brachy Ettinger dotyka tematyki osobistej, traumy, pamięci, nieświadomości, kobiecego upodmiotowienia oraz przejścia od niewidzialności do widzialności. Jej psychoanalityczne podejście do abstrakcji wydobywające niejednoznaczność obrazu wiąże się z wieloletnim procesem nakładania kolejnych warstw farby, gdzie zamalowywanym „wyjściowym materiałem” są często fotografie lub ich fragmenty, zaczerpnięte z rodzinnych archiwów, materiałów prasowych bądź publikacji historycznych, przedstawiające kobiety i dzieci – ofiary Shoah. Proces ten nie jest jednak przykrywaniem bolesnego obrazu czy zacieraniem śladów, lecz raczej gestem nakierowanym na zbliżenie się do niego. Forma abstrakcyjna – kolor, światło, linia – operuje na traumatycznym przekazie, niejako przepracowując go i przetwarzając. Widz doświadcza obrazu jako poświaty wyzierającej spod półprzezroczystych warstw nakładanych przez lata delikatnymi, „głaszczącymi” ruchami w procesie malowania, które „pamięta” rany. Kuratorką wystawy, która potrwa do 2 września jest dr Anna Chromik.

Teresa Stokłosa

 

Wróć Archiwum działu

Alert

 

Jesteś świadkiem ważnego wydarzenia?
Urzędnicza bezmyślność dobrowadza Cię do szału?
Wiesz o czymś, co może zainteresować media?

 

Napisz do "Wiadomości Zagłębia": redakcja@wiadomoscizaglebia.pl

KONKURSY

 

PRACA

 

 

 

 

Adres redakcji:

"Wiadomości Zagłębia"
ul. Kilińskiego 43

41-200 Sosnowiec

e-mail: redakcja@wiadomoscizaglebia.pl